මිනිසුන් වෙනස් වෙයි. කාලය අනුව තාලය අනුව මිනිසුන්ගේ වෙනස් වීම් විවිධාකාර බව අප අත්දැකීමෙන් දනිමු. කාලය ඉංගිරිසියෙන් time ලෙස හඳුන්වන අතර තාලය තමන්ට "කැමති නම්" trend ලෙස වරනගා ගත හැකිය. කාලය අපව පසුකර සමහර විට අපවද රැගෙන යයි. තාලය අප හා එක පෙලට ගමන් කරයි, විටෙක වෙනස් වෙමින් විටෙක නොවෙනස් වෙමින් ගමන් කරන අතර සුන්දර හදවත් ඇති වුන් “කාලයට අනුව තාලය” අනුගමනය කර එය තමන්ගේ කර ගනී.

මෙරටට අතීතයේ සිටම විවිධාකාරයේ සංදර්ශකයින් තමන්ගේ සංදර්ශන පවත්වන්නට මෙසිරිලක තෝරා ගනියි. අපි පාසල් යන කාලයේ  ආක්ෂේ කුමාර්, සල්මාන් ඛාන්, ජූහී චවුලා සමඟ මෙරටට පැමිණ සංදර්ශන පැවත්වී ය. එලෙසම ශාරුක් ඛාන්, ෂැගී, ස්ටීව් වොන්ඩර්, එ මතුනොව, ශ්රීමයා ගොෂල්, කුමාර් සානු, උදිත් නාරායන් මේ ආකාරයෙන් එකී නොකී විවිධ සංදර්ශකයෝ ගායකයෝ සිය ප්රතතිභාව පෙන්වා ගියෝය.  මේ කාලයට පෙර අපට අයිඩල තනාගන්නට උදවු කලේ රූපවාහිනිය සහ ගුවන් විදුලියයි, රුපවාහිනිය නොමැති දවස් වල ගුවන් විදුලියේ රේඩියෝ නාට්ටි අසා තමන්ගේ හිතේ චරිත මවාගෙන රසය විඳගත් වැඩිහිටි පරම්පරාව තවමත් අප රටේ සිටිති. ඉන් පසුව ආවේ රුපවාහිනි යුගයයි, ස්වාධීන රුපවාහිනියේ “රේඛා”, “රන්කහවනු” ටෙලි සිත්තම් වලින් ආරම්භ වූ මේ අපුරු දෘශ්යව තාලය කලක් ගත වන විට අපව විදේශීය ටෙලි නාටක වෙතට රැගෙන ගියේය. ඔෂින්, හයිවේ මෑන්, නයිට් රයිඩර්, හලක්, මේ ආදී විවිධ වැඩ සටහන් වලින් වඩාත්ම ජනප්රිෙය වූ කතන්දර කිහිපයක් මගේ මතකයේ ඇත. ඒ එක්ස් ෆයිල්ස් සහ රොබින් හුඩ් මාලා කතන්දරයි [tele series]. අපි ඒවා අනුකරණය කරමින් සෙල්ලම් කළෙමු.

ඒ සෙල්ලම් මතකයන්ගේ හොඳම මතකය වන්නේ මමත් අයියාත් අපේ මාමාගේ පුතා වන රංග අයියාත් සමඟ රොබින් හුඩ් සෙල්ලම් කල කාලයයි, කතාවේ හැටියට වයසින් බාල වූ මාත් අයියාත් නිතරම ගිස්බන් ගේ නඩේ වන අතර එවකට වයස අවුරුදු 12ක් පමණ වූ රංග අයියා නිතරම සෙල්ලමේ රොබින් හුඩ් විය. ඉතින් අපට වන්නේ රොබින්හුඩ් ගේ කඩු පහරෙන් බේරෙන්නට ගස් ගල් අස්සෙන් දුවන්නටය. සෑම දෙයකම ඉවසීමේ සීමාවක් ඇත, දිනෙක කතාවෙන් පිට යාමට කතා කරගත් මාත් අයියාත් අපේ කෝටු කඩු උලුක් කරගෙන රොබින් හුඩ් ට දුවන්න දුන්නෙමු. එදා සවස අම්මා හවසට තේ බොන්න කතා කරන තෙක්ම මමත් අයියත් රොබින් හුඩ් අපෙන් බේරෙන්නට නැගගත් ගහෙන් බසින්නට ඉඩ දුන්නේ නැත. එතැන් පටන් රොබින් හුඩ් සාධාරණ විය, අපිටත් රොබින් හුඩ් වන්නට ඉඳහිට හෝ චාන්ස් ලැබුනේ ඒ සිදුවීමෙන් පසුවය.

ඒ වාගේම නයිට් රයිඩර් නාටකයේ මයිකල් නයිට් තම සහයිකාවට හාදුවක් දෙන විට අප ඇත්තටම සිතුවේ ඔහු ඇත්තටම කෙල්ලගේ කට කන බවය. ඒවා ඉතා සුන්දර ආකාරයේ හාදු බව තේරුම්ගත්තේ අප 7 වසරත් පැන්නාට පසුවය.

කාලය වෙනස් විය, නව පිබිදෙන ගායක පරපුරක් ඇතිවිය. ඒ සමඟම අපේ තාලයන්ද වෙනස් විය. රූකාන්තගෙන් පසුව ග්රේනෂන් ජයමහ, නාමල් උඩුගම, සරත් උඩුගම, ටිරෝන් මද්දුමගේ, විජේරත්න වැලිතුඩුව ගායකයෝ සිය ගී කරලියට තිලින කළහ. මේ අතරින් වඩාත්ම ජනප්රිසය වූ යේ නාමල් උඩුගමයි, එකල කෙල්ලන්ට නාමල් ව උමතුවක් තරම් විය. නාමල් “තනිවී” නමින් ගීත එකතුවක් කරන විට ඉන් උමතුවට පත් වී නාමල් උඩුගමගේ පින්තුරයක් ඇඳ උඩ තබා “මගේ බුදු නාමල් අයියේ” කියා ඇඳට පැන කකුලක් කඩාගත් කෙල්ලෙක් අපේ ගමේ විසුයේය. පසු කලෙක මේ යුවතිය කඩ පිලට යන විට “බුදු නාමල් අයියේ” කියා කොහෙන් හෝ ඇසුනහොත් ඇයට සිටින තැන අමතකවී තිත්ත කුණුහරුපෙන් බැනීමට පටන් ගනී.  දැන් ඇය විවාහ වී දරුවන් දෙදෙනෙකු සිටින මවකි.  

ඒ අනුව දශකයයි, රියලිටි ෂෝ ගැන අසාවත් නැති කලෙක රුපවාහිනියේ පළමු රියලිටි අත්දැකීම ලෙස “තුරුණු ශක්ති” වේදිකාව දක්ෂතා ඇති තරුණ තරුණියන්ට තනා දුන්නේය. ඉන් පළමු තැන ලබාගත්තේ සශිකා නිසංසලා නමැති අවිස්සාවේල්ලේ ජීවත් වූ යුවතියයි. දැන් ඈ රටේ ජනප්රියය ගායිකාවියකි.

මේ ආකාරයෙන් නව රැලි ඇතිවිය, ඒවා කෙමෙන් කෙමෙන් වියැකී යන්නේ කාලයත් සමඟය. 2015 දී ලංකාවට ඈ අන්තර්ජාතික ගායකයින් දෙදෙනා නම් ෂෝන් පෝල් සහ එන්රිකේ ඉග්ලෙසියස් ය. ෂෝන් කිංස්ටන් ලංකාවට ආවේ 2015 ද නැතිනම් 14 ද කියා මතක නැති නිසා එබැව මෙහි සටහන් තබන්නේ සැකයෙනි.  අපි ඉස්කෝලේ යන දින වල මෙරටට ආ සල්මාන් ඛාන් [ඉහතින් සඳහන් කර ඇත] ඒ වේදිකාවේ නිවේදිකාව වූ එකල ජනප්රියය නිවේදිකාවක් වූ ඉඳුනිල් දිසානායක ගේ අත සිපගත් විට ඈ අත නොසෝදා බොහෝකල් සිටි බව අප අතර සිටි කට හැකර කොල්ලෙකු එකල පැතිරු කට කතාවකි, ඒ වාගේම මෙකලත් සංගීත හිතකාමී යුවතිය එන්රිකේ සිප ගත් බවත් ඔහු වේදිකාවේ සිටිනා විට කෙල්ලෙකු හැඳ සිටි තනපටය ගලවා වේදිකාවට විසිකළ බවත් මේවා ඉතා වැරදි බවත් සමාජ ජාල වල බමුණෝ බණ කියත්.  

ඉතිහාසයේ වූ සිදුවීම් නැවත නැවතත් වෙන වෙන ආකාර වලින් සිදුවේ මේවාට අප කලබල වියයුතු නැත. දුපත් මානසිකත්වයෙන් ඔබ්බට යන්නට වෙර දරන අපි මේ දෙස මීට වඩා වෙනස් ආකාරයෙන් බැලිය යුතුය. කාලය ගෙවී යයි. ඊට සමාන්තරව අපද වයසට යාම වලක්වන්නට නොහැකිය. කලක් යනවිට මේවා අප පැරණි මතකයන් මෙන් නොස්ටැල්ජික මතකයන්ට එක්කාසු වනු ඇත.  මතකයන්ට සිනහා වන්නට අප මතකය හසුරවාගත් යුතුය, නැතිනම් මතකය විසින් අපව මරා දමනු ඇත.   

ලියම් නීසන් කියන්නේ මම කැමතිම නළුවෙක්. එකේ විවාදයක් නැහැ. මොකද ඔහුට ඉතාම සුන්දර චිත්‍රපට අතීතයක් තිබුන නිසා.මතක් කරන්නට පවා සුන්දරයි. එහෙම මතක් කරනකොට එනවා "Schindler's List", කොහොම චිත්‍රපටයක් ද? කොහොම උනත් මම කැමතියි නීසන්ගේ පශ්චාත් Taken යුගයට, Non-Stop, A Million Ways to Die in the West වගේ චිත්‍රපට අපි කාගේත් හිතේ රැඳුනා. තව ඉස්සරහට මාර්ටින් ස්කොර්සිස් ගේ Silence චිත්‍රපටය එනවා. නීසන් තමන්ගේ දස්කම් නියමිත ආකාරයට පෙන්නුවොත් එය ඔහුගේ වෘත්තීය ඉහලට ඔසවා තබන වැදගත් පොයවරක් වෙවී. අවන්කවම කියනවා නම් ඔහුට ඒ සිය වෘත්තීය යාවත්කාලින කරවන පියවර අවශ්‍යමයි. විශේෂයෙන්ම taken3 වගේ චිත්‍රපටයකට පස්සේ. taken3 කියන්නේ මෑතකදී බලපු චිත්‍රාගාර ක්‍රියාකාරකම් සහිත චිත්‍රපට වලින් දුර්වලතා වැඩියෙන්ම තිබුණු චිත්‍රපටය කියලා කිව්වොත් මම හිතන්නේ මම නිවරදීයි. හම්බුනේ ටොරන්ට් වලින් BR කොපියක් උනත් බෑවේ අපරාදේ කියලා හිතුන මගක් බලනකොට. ඒ තරමට අප්පිරියයි.

Taken 3 හි කතාව සරලව කියනවා නම්.., බ්‍රයන් මිල්ස් [නීසන්] වීර වික්‍රම සහිත චිත්‍රපට පෙළක තෙවැන්න. විශ්‍රාමික සෙබලෙකු සහ රජයේ රහස් පරීක්ෂක වරයෙක් වෙන මිල්ස් හට ඇතිවන ගැහැට අනන්තයි. ඔහු නිස්කලංකව තමන්ගේ ජීවිතේ ගෙවාගෙන යනවිට ඔහුගේ දික්කසාද බිරිඳගේ [ෆෙම්ක් ජෙන්සන්] අභිරහස් මරණයේ චෝදනාව වැටෙන්නේද මීල්ස් ගේ කරමතයි.මේ නිසාම ඔහු පිටුපසින් පොලිස් රහස් පරීක්ෂක වරයෙකුත් [ෆොරස්ට් විටකර්] ලුහුබඳින්නට ගන්නවා. මීල්ස් තමන්ගේ "විශේෂිත හැකියාවන්" [මේ හැකියාවන් මොනවාද කියලා Taken චිත්‍රපට පෙලේ රසිකයෙක් නම් හොඳින්ම දන්නවා. :)] උපයෝගී කරගෙන මෙම ක්‍රියාවේ යෙදුන අයව ලුහුබැඳ උන්ගේ පළිගන්නට තනන්නේ තවමත් ජීවතුන් අතර සිටින සිය දියණියව ආරක්ෂා කරන්නට සහ තමන්ගේ නම ඉදිරියෙන් වැටී ඇති චෝදනාවෙන් නිදහස් වන්නටයි. මේ පලිගැනීම සටන මීල්ස්ව රුසියානු පාතාල නායකයින් වෙතට රැගෙන යන්නට පවා සමත් වෙනවා.

Taken 1 සහ 2 ඉතා මනාපයෙන් නැරඹුවත් මේ චිත්‍රපටය ඉතාම වෙහෙස දනවන තරම් නීරස චිත්‍රපටයක් බව නොකියාම බැහැ. චිත්‍රපටය අවසානය දක්වා බලන්නට හේතු උන එකම සාධකය ලියම් නීසන් "පමනක්මයි". එහෙත් ඔහුගේ "පෙනීසිටීම" චිත්‍රපටය ප්‍රීතියෙන් නරඹන්නට හේතුවක් වුයේ නැහැ. සමහර විට ඔබ සිතාවි, Neeson, Forest Whitaker, Famke Janssen සහ Dougray Scott සිටිනා චිත්‍රපටයක් ඔබට අනෙක් චිත්‍රපට අතර වෙනසක් දැනෙන එකක් වෙවී කියා. එහෙත් ඒ මතය Taken 3 සම්බන්ධයෙන් තවදුරටත් නිවැරදි නොවේවි.

චිත්‍රපටයට බලෙන් ඔබ්බවන ලද චරිත අතර වන ගැහැට අවංකවම මාහට මුවඟට ගෙන ආවේ සිනහවක්. ඒ සිනහව අපරාධ ක්‍රියාදාම චිත්‍රපටයකට තරම් නොවෙන්නක්. විටෙක මට සැකයක් ඇති වුවා ජනප්‍රසාදයට පත් වූ නළු නිලියන් චිත්‍රපටයකට එකතු කරගත් පමණින් එහි වටපිටාවේ ඇති අනෙකුත් අඩු ලුහුඬු කම් සැනින් නොපෙනී යනවා කියා. මෙහෙම කියන්නට හේතු උනේ මොකද එය ඒ තරමටම අදියුරුව පවා ඉතාම දුර්වල තත්ත්වයේ පැවතීම නිසාවෙන්. අනෙක් අතට චිත්‍රපටය බාහිරව ගලා යන කතාන්දරවල පවතින උපාහාස නංවන ගතිය නිසා මම ඉහත කියූ මුවඟට සිනහවක් නංවන ගතිය තවත් ඉහල යනවා. එය අවාසනාවක්. ඔබ චිත්‍රපටය බැලුවානම් මතක ඇති මීල්ස් ගේ දියණිය වන කිම්හට ඇති ගැටලුව වන්නේ ඇය ගැබිණියක් බව සිය පියාට කියාගන්නට ඇති නොහැකියාවයි. මෙවැනි කොටස් තිබිය යුත්තේ ක්‍රියාදාම චිත්‍රපටයකට වඩා සොප් ඔපෙරාවක බව මට බලන විට හිතට ආවා. :) තවත් අවස්ථාවක විටෙකර් විසින් මිලර් අපරාධයක යෙදුනේ නැති බව කියන්නේ ඒ අවස්ථාවේදී ඔහු බැගෙල් [මුදු හැඩති පාන් වර්ගයක්] ආහාරයට ගනිමින් සිටි බව සඳහන් කරමින්. විටෙකර් කියන්නේ ඇකඩමි සම්මාන වලින් පිදුම් ලබූ රංගන ශිල්පියෙක් බව අපි ඔබ කවුරුත් දන්නා කාරණාවක්, එත් එවැනි නළුවෙක් පවා මෙවැනි චරිත වල දෙනකොට ඒවා නරඹන අපි අන්දන්නද හිනාවෙන්නද කියලා අමතක වන බව අහන්නටත් දෙයක් ද?

Taken 3 ගැන මේ කතාව මෙතනින් එහාට ලියන එකේ තේරුමක් නැහැ. මොකද, මීට වඩා කිව්වත් ඒ කියන්නට වෙන්නෙත් මේවාම තමයි. මම ලියම් නීසන්ගේ උග්‍ර රසිකයෙක්, එහෙත් Taken3 චිත්‍රපටයේ ඔහු සිටින එක තත්පරයකටවත් මගේ කැමැත්තක් නැහැ. අඩුම ගානේ අදියුරුවන් හට මේ අපුරු නළුවා යොදාගෙන චිත්‍රපටයේ අවසානයටවත් සාධාරණයක් කරන්නට තිබුනා. එත් මෙහි අවසාන ජවනිකාවෙදී මිල්ස් හා සටන් වදින රුසියානු පාතාල නායකයා සැරසී සිටින්නේ කුඩා යට කලිසමකින් පමණයි. එහෙම උනාම චිත්‍රපටයේ අවසානය ගෙන එන්නේ ත්‍රාසය භීතිය කුතුහලයට වඩා විකට චිත්‍රපටයකට ඔබින සිනහවක් බව අහන්නටත් දෙයක් ද? නීසන් බ්‍රයන් මීල්ස් ගේ චරිතයට තව දුරටත් ආරූඪ වීම අවසන් කල යුතුයි. ඒ මක්නිසාද යත් මෙවැනි තවත් එකදු චිත්‍රපටයක් හෝ රඟපෑමෙන් වන්නේ නීසන්ගේ නළුකමේ මළගමට පාර කපා ගැනීමක් වන නිසා.

2013 දී බඩබොකු රත් කරගෙන බලපු හෝල්මන් ෆිල්ම් සෙට් එකක නම් කිව්වොත් පලවෙනි 5 අතරට එන ෆිල්ම් එකක් තමා The Conjuring කියන්නේ. ඔන්න එකේ දෙවැන්නක් එනවලු, 2016 දී. චිත්‍රපටයේ නිෂ්පාදකයින් වුන වෝනර් බ්‍රදර්ස් සමාගම 2015 දී කල එලි බස්සන්න කටයුතු සැලසුම් කරලා තිබ්බත් නිවු ලයින් සිනමා සහ වෝනර් සමාගම තව අවුරුදු දෙකකින් චිත්‍රපටිය එලියට දාන්න හේතුව පස්සේ තියෙන්නේ මොකද්ද කියලා නම් තවමත් වාර්තා වෙන්නේ නෑ, 

සැලසුම් කටයුතු සහ අදාළ විධායක ක්‍රමවේදයන් හරියට කළා නම් The Conjuring2 එලියට එන්න තිබුනේ 2015 ඔක්තෝම්බර් මාසේ 23 වෙනිදායි. ඩොලර් මිලියන 6.5 වියදම් කරලා නිෂ්පාදනය කරලා, ලොව වටා තිරගතවීම සහ වෙළඳාම් වලින් ඩොලර් මිලියන 166ක් හොයාපු මේ චිත්‍රපටය, මෙහෙම අවුරුදු දෙකකින් කල් ගියාට පස්සේ ඉහත කියපු දවසට වෙනත් හොල්මන් චිත්‍රපටියක් ප්‍රදර්ශනයට එකතු කරන්න මේ වෙනකොට වෝනර් සමාගම කටයුතු කරමින් ඉන්නවා කියලයි අන්තර්ජාල සිනමා සඟරා වල සඳහන් වෙන්නේ.
බොහෝවිට මෙදිනට ප්‍රදර්ශනයට එන්නට හැකි චිත්‍රපට අතර Crawlspace හෝ Superstition කියන චිත්‍රපටි ඉදිරියෙන් ම තියෙනවා. Crawlspace පාදක වෙන්නේ බිරිඳ මියගිය සැමියෙක් තමන් හා අලුත විවාහ වූ බිරිඳත් එක්ක නව නිවසකට පදිංචියට යාම පාදක කරගනිමින්, ඒ වගේම Superstition පාදක වෙන්නේ එක්තරා පවුලක් මෙයට සියවස් ගණනකට පෙර මායාකාරිය මරාදැමූ ඉපැරණි නිවසකට පදිංචියට යාමක් වටා බව මේ චිත්‍රපට වල නම් වලින් කුඩා හෝ ගුගල් සෙවුමක් දැම්මොත් සොයාගන්නට අමාරු නෑ. 

මුහුනුපොත් මිත්‍රයෙක් තමන්ගේ බිත්තියේ මීට ටික දවසකට කලින් පොස්ට් කරලා තිබුනා අපුරු සබැඳියක්. තමන්ගේ පාඩුවේ සිටිනා ජෝඩුවක් රූප ගන්වන මේ කලුසුදු රුපය යටින් ඇති සබැඳිය ඔබා බලන්නට මට හිතුනේ නිකමට. ප්‍රතිපලය ඇති විශිෂ්ටයි. "මාරයි" මට එහෙම කියවුනේ නොදැනුවත්වම. මේ කියන්න යන්නේ කෙටිචිත්‍රපටයක් ගැන. නම තමා "Paperman". මම හිතන්නේ ඩිස්නි ආයතනය අවුරුදු ගානකට පස්සේ කරපු හොඳම සජීවිකරණ කෙටි චිත්‍රපට වලින් එකක් කියලා හිතන්න පුළුවන්. එකවරක් බැලුවාම තවත් කිහිප පාරක් ම බලන්නට හිතෙන මේ විනාඩි හතකට ආසන්න කාලයක් දිවෙන Paperman නිර්මාණයට 2012 වසරේ හොඳම කෙටි චිත්‍රපටය සඳහා වූ ඇකඩමි සම්මානය ඇතුළුව තවත් සම්මාන කීපයකටම නිර්දේශ වෙලා තියෙනවා කියලා, නම සඳහන් කර කුඩා ගුගල් සෙවුමක් දැමුවොත් අන්තර්ජාලය ඔබට පවසාවි. ඒ වසරේම සජීවිකරණ චිත්‍රපට කැටගරිය සඳහා තරංග වැදුණු Wrack-It-Ralph, ටීම් බර්ටන්ගේ Frankenweenie සහ Pixar Studio හි Brave තරඟ වැදුනත්, විනාඩි හතක ඇතුලත් Paperman කරලා තියෙන දස්කම ඒ කිසිවක කරලා නැති බව කියන්නට උවමනායි.


පනහ දශකයේ නිවු යෝර්ක් නගරයේ එකිනෙකාට සම්පුර්ණනම ආගන්තුක දේපලක් අතර ඇතිවන පළමු දැකුමෙන් ම පෙම් බැඳීම එහෙමත් නැතිනම් "Love at First Sight" චින්තාවට පනදෙන මේ කතාන්දරය. ද්විමාන වටපිටාවක් තුල ත්‍රිමාන චරිතයන් මුසුකරමින් ගොඩනගා ඇති බව බොන්දින් බැලුවොත් ඔබට සොයාගන්නට අපහසු වෙන එකක් නැහැ. කලුසුදු පැතලි ජීවිත අතරේ පණ ගැහෙන එකම දේ රතු පැහැති හාදුවක් පමණක් බවත් රතු පැහැති හාදුව කොතරම් දුරකට ජීවිත වෙනස් කරනවාද යන්නත් හිත තබාගෙන මේ කෙටි සජීවිකරණ නිපැයුම නරබන්නට පුලුවන්නම් ඔබේ හිතට සුන්දර චින්තාවන් රැගෙන එන එක නවත්වන්නට කිසිවෙකුට හැකි වෙන එකක් නැති වේවි. :)


ජෝන් කා(හ්)ර් ගේ මේ චිත්‍රපටිය අප සැලකිල්ලෙන් නරඹනවා නම් අපට සුපුරුදු ඩිස්නි මුහුණු කිහිපයක් මතකයට නගා ගන්නට අපහසු වෙන එකක් නැහැ. ඉහත මම කියූ ද්විමාන පැතලි ජීවිත අතර එකම ත්‍රිමාන චරිත දෙක වන "මෙග් සහ ජෝර්ජ්" අප පෙර බලපු 101 Dalmations, 2010දෙඑ තිරගත වුනු Tangled වගේ චිත්‍රපට වල චරිත වල රූ ලක්ෂණ සොයාගන්නට අපහසු වන්නේ නැහැ. මෙයට හේතුව වන්නේ ඉහත මා නම් සඳහන් කල චිත්‍රපට දෙකෙහිම ප්‍රධාන සජීවිකරණ ශිල්පියා ලෙස කටයුතු කර තිබෙන්නේ ජෝන් කා(හ්)ර් ම වීමයි.



කෙටි සටහන:
අනික මේ කෙටි සජීවී නිර්මාණය ගැන තොරතුරු හොයනකොට මට අපුරු දේවල් දෙකක් හමු වුනා.

01. Signs - Short Film
සයින්ස් කියන නිර්මාණයෙත් තියෙන්නේ මේ හා සමානම කතාන්දරය උනත් ඒ කතාන්දරය සත්‍ය චරිත රඟන නළු නිලියන් විසින් කරන නිසා මට එම නිර්මාණය එතරම් දැනුනේ නැහැ. එහෙත් ඔබට එය ඊට වඩා වෙනස් ආකාරයෙන් දැනෙන්නට ඉඩ තියෙනා නිසා අමතක නොකර පහතින් ඇති එයත් නරඹන්න.


02. Meg and George- Paperman by Miss.Wendybird.
මේක ගැන වැඩි විස්තර කියන්න යන එක තේරුමක් නැහැ. සබැඳිය ක්ලික් කරලාම බලන්න.